چرا برخی از افراد نمیتوانند دندان خود را ایمپلنت کنند؟
درمان کاشت ایمپلنت | در این قسمت میخواییم به این سوال مهم “چه کسانی نمی توانند ایمپلنت کنند؟” پاسخ بدیم. همانطور که بسیاری از افراد واجد شرایط میتوانند دندانهای خود را ایمپلنت کنند، بسیاری از افراد نیز امکان کاشت دندان به روش ایمپلنت را ندارند. چرا که جراحی ایمپلنت ممکن است منجر به به خطر افتادن سلامتی فرد یا عدم موفقیت جراحی شود.
به همین دلیل، دندانپزشک متخصص معمولا پیش از شروع فرایند درمانی شما، بررسیهای لازم را در خصوص امکان یا عدم امکان این جراحی انجام میدهد و در صورت وجود هر گونه مشکل یا مغایرت با شرایط لازم، روشهای جایگزین ایمپلنت دندان را به شما پیشنهاد خواهد داد.
همراه ما باشید با مطالب آموزنده و خواندنی از سایت دکتر مهران دانشمند بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان :
- بهترین سن برای انجام ایمپلنت دندان
- آشنایی با بهترین ایمپلنت شهرکرد – بهترین متخصص ایمپلنت شهرکرد در دکتر اف
- هزینه ایمپلنت پانچ اصفهان
- بهترین ایمپلنت اصفهان – بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان در دکتر آف
- ایمپلنت دیجیتال دندان – عوارض و مزایا
- بهترین متخصص ایمپلنت شهرکرد
- بررسی خصوصیات متخصص ایمپلنت اصفهان
چه افرادی نباید دندان خود را ایمپلنت کنند؟
افراد با دارا بودن شرایط زیر، امکان کاشت دندان به روش ایمپلنت را نخواهند داشت :
- تراکم استخوان نامناسب
- سن کمتر از ۱۷ سال
- استعمال دخانیات
- بارداری
- ابتلا به برخی از بیماریهای خاص
- قرار داشتن تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی
- مصرف داروهای خاص
تراکم استخوان نامناسب
تراکم نامناسب استخوان فک، اولین و اصلیترین عامل بازدارنده از جراحی ایمپلنت دندان است. دندانپزشک معمولا سلامت بافت لثه و تراکم کافی استخوان فک را به عنوان اولین عامل موثر در کاشت دندان مورد بررسی قرار میدهد.
البته اگر استخوان فک شما تحلیل رفته باشد، یا از تراکم کافی استخوان کافی برخوردار نیستید نگران نباشید. راهکار رفع این مشکل، انجام جراحی پیوند استخوان است خصوصا اگر قصد انجام ایمپلنت فوری دندان را دارید باید حتما پیش از آن، تراکم استخوان شما توسط دندانپزشک متخصص بررسی شود.
سن کمتر از ۱۷ سال
جالب است بدانید که هیچ حداکثر سنی برای کاشت ایمپلنت دندان وجود ندارد . ما معمولا پیشنهاد میکنیم که نوجوانان با سن کمتر از ۱۷ سال از روش ایمپلنت استفاده نکنند. چرا که احتمالا استخوان فک آنها هنوز در حال رشد است و از آنجایی که ایمپلنت دندان برای فیکس شدن باید به استخوان فک جوش بخورد، ممکن است جراحی موفقیت آمیز نباشد.
علاوه بر این، افراد با سن کمتر از ۱۷ سال معمولا بیشتر از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به عفونت بعد از ایمپلنت هستند. زیرا سیستم ایمنی بدن آنها هنوز در حال تقویت و توسعه است. ابتلا به عفونت میتواند منجر به از دست رفتن ایمپلنت و برخی مشکلات بسیار جدی برای فرد شود. اگر شما یا فرزندتان به هر دلیلی دندان اصلی خود را در سنین پایین از دست دادید، میتوانید پس از مشورت با یک دندانپزشک متخصص ماهر از روشهای جایگزین ایمپلنت دندان استفاده کنید. علاوه بر این، میتوانید سری هم به مقالهی “بهترین سن برای انجام ایمپلنت دندان” بیاندازید.
استعمال دخانیات
استعمال دخانیات یکی از اصلیترین دلایلی است که شما از امکان کاشت دندان به روش ایمپلنت بازمیدارد. بسیاری از مقالات معتبر دندانپزشکی، با تاکید بسیار روی این موضوع، بیان کردند که:
متاسفانه، خطر ابتلا به بیماریهای لثه در افراد سیگاری بسیار بیشتر از افراد غیرسیگاری است و بنابراین این افراد عموما لثههای سالم کمتری نسبت به دیگران دارند. این موضوع باعث میشود که افراد سیگاری کاندید مناسبی برای کاشت دندان به روش ایمپلنت نباشند؛ زیرا لثهها و استخوانهای فک آنها به اندازه کافی از این جراحی حمایت نمیکنند.
نیکوتین موجود در سیگار (و سایر انواع دخانیات) باعث میشود که رگهای خونی باریک شوند. این امر میتواند عبور جریان خون به محل ایمپلنت را کاهش دهد و روند بهبودی را کندتر کند. علاوه بر این، نیکوتین میتواند سیستم ایمنی بدن را سرکوب و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد.
اگر سیگار میکشید، قبل از تصمیم گیری در مورد انجام ایمپلنت دندان، با دندانپزشک خود مشورت کنید و این موضوع را با او در میان بگذارید. ممکن است لازم باشد تا دندانپزشک، بررسی کاملی روی لثه و دندانهای شما انجام دهد تا تعیین کند که آیا ایمپلنت دندان برای شما گزینه مناسبی است یا خیر.
بارداری نیز یکی از محدودیت های ایمپلنت دندان است .
بارداری نیز یکی دیگر از محدودیت های ایمپلنت دندان است. اگرچه این موضوع به ماهِ بارداری فرد بستگی بسیار زیادی دارد، اما معمولا پزشکان توصیه میکنند که زنان باردار از انجام فرایندهای درمانی غیرضروری در دوران بارداری پرهیز کنند. چرا که هر کاری که احتمال به خطر افتادن سلامتی مادر و فرزندی که در شکم دارد را داشته باشد، خطرناک محسوب میشود.
ابتلا به برخی از بیماریهای خاص
در صورت ابتلا به برخی بیماریهای خاص، امکان کاشت دندان به روش ایمپلنت را نخواهید داشت. در ادامه به تعدادی از این بیماریها و دلیل عدم امکان ایمپلنت در صورت ابتلا به آنها اشاره خواهیم کرد.
پوکی استخوان: یکی از عوارض ابتلا به بیماری پوکی استخوان، ترمیم بسیار کند بافت استخوان است. از آنجایی که پیچ ایمپلنت باید به استخوان فک افراد جوش بخورد، ابتلا به این بیماری روند استخوان سازی را کند و یا حتی غیرممکن خواهد کرد.
بیماریهای نقص سیستم ایمنی (مانند لوسمی): بیماریهایی که در دسته بیماریهای مربوط به سیستم ایمنی قرار میگیرند منجر به ضعف شدید بدن خواهند شد. به همین دلیل، ممکن است بدن این افراد، تاب مقاومت در برابر جراحی ایمپلنت را نداشته باشد و عفونت احتمالی دندان منجر به تشدید بیماری و عوارض خطرناکتری برای آنها شود.
سرطان: بیماری سرطان به تنهایی از دلایل قطعی و محدودیت های ایمپلنت دندان نیست. بلکه افراد مبتلا به سرطان باید با احتیاط بسیار زیادی نسبت به انجام این روش درمانی اقدام کنند. آنها باید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنند و پرونده کامل پزشکی خود را به طور کامل به دندانپزشکشان ارائه دهند.
بیماریهای قلبی: مطمئن باشید که حفظ سلامتی شما از هر چیزی مهمتر است. اگر در ۶ ماه گذشته سکته قلبی داشتید و یا به بیماریهای قلبی مبتلا هستید، بهتر است از انجام جراحی ایمپلنت صرف نظر کنید.
قرار داشتن تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی
به جز عامل بیماری سرطان، قرار داشتن تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی نیز عامل مهمی برای محدودیت ایمپلنت دندان محسوب میشود. افرادی که تحت شیمی درمانی هستند، نمیتوانند دندانهای خود را ایمپلنت کنند.
به طور دقیقتر، این افراد باید ۲ ماه پس از شیمی درمانی و ۳ ماه پس از پرتو درمانی نسبت به انجام این جراحی اقدام کنند. انجام ایمپلنت قبل از زمان مذکور احتمال عدم موفقیت این جراحی را به شکل چشمگیری افزایش خواهد داد.
مصرف برخی داروهای خاص
مصرف برخی از داروهای خاص، عامل بازدارندهای برای انجام جراحی ایمپلنت دندان است. استخوانهای سالم مانند پوست دائما در حال رشد و تجدید سلولی هستند. اما این اتفاق در افراد مبتلا به پوکی استخوان با تاخیر یا حتی توقف روبرو است. داروهای پوکی استخوان با افزایش فعالیت سلولهای استخوانی (استئوکلاست ها)، از تحلیل رفتن استخوان جلوگیری و استخوان را به تجدید سلول وادار میکنند.
این امر اگرچه مفید به نظر میرسد؛ اما ممکن است جلوی جوش خوردن و ترمیم استخوان را نیز بگیرد. به همین دلیل، داروی پوکی استخوان و سایر داروهای حاوی بیس فسفونات، کسانی که این داروها را مصرف میکنند، بیشتر از دیگران دچار نکروز یا مرگ استخوان میکند.