ایمپلنت ناموفق به چه علت‌هایی ایجاد می‌شود؟
عدم موفقیت کاشت ایمپلنت | ایمپلنت دندان یکی از روش های مهم و مؤثر برای داشتن دندان های زیبا، بازیابی و اصلاح طرح لبخند و تقویت خوردن و جویدن مواد غذایی است. بر همین اساس بسیاری از افرادی که توانایی مالی تأمین هزینه های این روش درمان ناهنجاری و مشکلات دهان و دندان را دارند، اقدام به کاشت ایمپلنت دندان می کنند. شما نیز در صورتی که قصد این روش برای ترمیم و بازیابی دندان های از دست رفته تان دارید؛ باید شرایط ایمپلنت دندان را بدانید. تا براساس شرایط گذاشتن ایمپلنت از این روش استفاده کنید.
در واقع باید گفت داشتن شرایط کاشت ایمپلنت دندان باعث می شود تا بیمار راحت تر بتواند از این روش درمانی استفاده نماید و از همه مهمتر عوارض احتمالی آن نیز به حداقل میزان ممکن برسد.
همراه ما باشید با مطالب آموزنده و خواندنی از سایت دکتر مهران دانشمند بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان :
- آشنایی با بهترین ایمپلنت شهرکرد – بهترین متخصص ایمپلنت شهرکرد در دکتر اف
- بهترین ایمپلنت اصفهان – بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان در دکتر آف
- بهترین متخصص ایمپلنت شهرکرد
- چگونه سختی های کاشت ایمپلنت را کاهش دهیم؟
عامل ایمپلنت ناموفق
سن
سن به‌عنوان یکی از عوامل مهم، در موفقیت ایمپلنت در نظر گرفته می‌شود. بیماران مسن بیشتر مستعد تغییر شرایط سلامت سیستمیک هستند، شرایط استخوانی ضعیفی دارند و به طور بالقوه زمان بهبودی طولانی‌تری خواهند داشت. سن بالا خطر شکست ایمپلنت را افزایش می‌دهد. طی یک مطالعه، بیماران بالای 60 سال، بقای ایمپلنت کمتر از حد معمول دارند. این فرآیند در دهه دوم و سوم زندگی در مقایسه با دهه چهارم و پنجم بسیار آشکارتر است .
سنی که در آن رشد کامل می‌شود نیز به طور گسترده‌ای از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است؛ بنابراین، هنگام برنامه‌ریزی برای کاشت ایمپلنت دندان در کودکان، دوره سنی از 9 تا 15 سال برای دختران و 11 تا 17 سال برای پسران، دوره‌ای مشکل‌ساز خواهد بود .
حرکت مزیال دندان در فک بالا و فک پایین
رانش خودبه‌خودی دندان‌ها به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است. در سنین 10 تا 21 سالگی در قسمت جانبی فک حدود 5 میلی‌متر رانش دندان‌ها وجود دارد. ایمپلنت دندان در این رانش مزیالی دندان‌ها شرکت نمی‌کند؛ بنابراین، یک ایمپلنت می‌تواند حرکت طبیعی دندان را متوقف کرده و در نتیجه قوس نامتقارن ایجاد شود. ایمپلنت در قسمت قدامی نمی‌تواند دندان‌ها را دنبال کند. بسته به الگوی رشد صورت و رویش بیشتر دندان‌ها، تغییرات عمودی، هرچند با سرعت کمتر، همچنان می‌تواند پس از بلوغ رخ دهد.
بهداشت و نگهداری دهان و دندان
تجمع پلاک باکتریایی، منجر به التهاب لثه، پریودنتیت و پری ایمپلنتیت می‌شود. علاوه بر این، وجود هر گونه علائم عفونت و شواهد رادیوگرافیک ازدست‌دادن استخوان اطراف ایمپلنت، ممکن است نشان‌دهنده یک ایمپلنت ناموفق باشد.
دندان‌قروچه
ایمپلنت‌ها در بیماران مبتلا به دندان‌قروچه، آسیب زیادی می‌بینند. خوردن غذاهای سخت و ترد و جویدن در محل قرارگیری ایمپلنت، می‌تواند باعث خارج‌شدن ایمپلنت از جای خود شود. به همین علت دندان‌قروچه، باعث پس‌زدن ایمپلنت خواهد شد. دندان‌قروچه فشار بسیاری زیادی را روی دندان‌ها و ایمپلنت وارد می‌کند که می‌تواند منجر به عدم موفقیت درمان ایمپلنت شود.
عادت به کشیدن سیگار
سیگار بر سلامت دهان و دندان و سلامت عمومی افراد تأثیر می‌گذارد. همچنین فعالیت یاخته‌های ایمنی دهان را کاهش، منجر به مقاومت کم در برابر عفونت، تأخیر در بهبود زخم و همچنین کاهش جذب کلسیم می شود. ایمپلنت دندان در افراد سیگاری، میزان بقای کمتری دارد. استعمال دخانیات، با کاهش سرعت جریان خون و تجمع پلاکتی، بر فرآیند ادغام استخوانی تأثیر می‌گذارد. باقی‌مانده‌های سیگار مونوکسید کربن و سیانید هستند که ظرفیت التیام زخم را به تأخیر می‌اندازند و همراه با نیکوتین سرعت تکثیر سلولی را مهار می‌کنند.
آسیب به دندان مجاور
قراردادن ایمپلنت‌ها در امتداد یک محور نامناسب یا یک ایمپلنت بیش از حد بزرگ، می‌تواند باعث آسیب به دندان مجاور و در نتیجه عدم شادابی دندان شود. ریشه‌های گشاد شده و بیش از جد کج شده، ناحیه ایمپلنت را محو می‌کند و مانع از قرارگیری ایده‌آل ایمپلنت، می‌شود.
پری ایمپلنتیت
پری ایمپلنتیت یک وضعیت التهابی پیش‌رونده است که بر بافت‌های اطراف ایمپلنت استخوانی تأثیر گذاشته، منجر به ازبین‌رفتن استخوان نگهدارنده و شکست ایمپلنت می‌شود. این بیماری با خونریزی، چروک، تحرک ایمپلنت و ازدست‌دادن استخوان مشخص می‌شود. این فرآیند التهابی شدیدتر است و در مقایسه با التهاب اطراف دندان طبیعی مجاور، عمیق‌تر و سریع‌تر در اطراف ایمپلنت دندانی گسترش میابد.
هایپرگلیسمی (قند خون بالا)
هایپرگلیسمی می‌تواند بر روی استخوان‌بندی ایمپلنت‌های دندانی تأثیر بگذارد. قند خون بالا ممکن است ریکاوری استخوان را تا 40 درصد کاهش می‌دهد. بنابراین نشان می‌دهد که زوال ترمیم استخوان به‌شدت با دیابت مرتبط است. این ممکن است باعث عفونت بافت نرم و تأخیر در بهبود زخم شود.
پرتودرمانی
پرتودرمانی عموماً برای تومورهای بدخیم در ناحیه جمجمه و صورت استفاده می‌شود. میزان موفقیت کاشت ایمپلنت‌های دندانی در فردی که در طی درمان پرتودرمانی است، 70 درصد است.
بیماران پوکی‌استخوان
ایمپلنت ناموفق در بیماران مبتلا به پوکی‌استخوان، به دلیل کاهش تراکم استخوان است. پوکی‌استخوان لزوماً بر روی استخوان‌های فک بالا و پایین تأثیر نمی‌گذارد و این نیاز به بررسی پزشک دارد.
شرایط پزشکی
شکست ایمپلنت دندان، در صورت تشخیص بیماری خودایمنی یا بیماری‌هایی مانند روماتیسم و دیابت که باعث می‌شود بدن با سرعت کمتری بهبود یابد، امکان‌پذیر است. بهبود آهسته می‌تواند از یکپارچگی ایمپلنت با استخوان فک شما جلوگیری کند. استفاده از برخی داروها نیز منجر به شکست ایمپلنت دندان می‌گردد؛ بنابراین مهم است که در مورد هر دارویی (نسخه‌ای و بدون نسخه) که در حال حاضر مصرف می‌کنید، با جراح دهان خود صحبت کنید.
در سال 2016، محققان دانشگاه مک گیل دریافتند که داروهای سوزش سر دل، ممکن است رشد استخوان جدید را کاهش دهند، بنابراین بر نحوه اتصال ایمپلنت با استخوان فک تأثیر می‌گذارند. همچنین در سال 2016، محققان دانشگاه بوفالو نتایج مشابهی را در میان افرادی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کنند، گزارش کردند.
یک جراح بی‌تجربه
همه جراحان یکسان نیستند و اگر جراح بی‌تجربه داشته باشید، احتمال شکست ایمپلنت دندان وجود دارد.یک جراح باتجربه می‌داند که از چه تعداد ایمپلنت برای حمایت از جایگزینی دندان استفاده کند. این مهم است؛ زیرا تعداد کم ایمپلنت‌ها می‌توانند باعث ایجاد فشار بیش از حد روی ایمپلنت و شکست آن شوند.همچنین، کار با یک جراح ماهر ممکن است از آسیب به بافت‌های دهان، جلوگیری کند.یک جراح با سال‌ها تجربه انتخاب کنید. از آنها بخواهید روند و برنامه بهبود را بررسی کنند.