سیاه شدن لثه بعد از ایمپلنت دندان
بیماری لثه | تغییر رنگ لثه به دنبال روش های کاشت دندان را می توان به عواملی مانند تجمع ملانین، اختلالات گردش خون، عفونتها و مصرف تنباکو نسبت داد. با اولویت دادن به بهداشت مناسب دهان، پیروی از دستورالعملهای مراقبت پس از عمل، و انجام اقدامات پیشگیرانه برای رفع مشکلات احتمالی، افراد میتوانند به طور قابل توجهی خطر تغییر رنگ لثه را کاهش دهند و از مزایای کامل ایمپلنت های دندانی خود بهرهمند شوند.
تجربه تغییر رنگ لثه پس از عمل ایمپلنت دندان غیر معمول نیست، اما درک علل زمینهای و راهحلهای موجود ضروری است. با در نظر گرفتن عواملی مانند تأمین خون، تجمع ملانین، بهداشت دهان و عوارض احتمالی، افراد میتوانند اقدامات پیشگیرانهای را برای حفظ سلامت دهان و زیبایی لبخند خود انجام دهند.
همراه ما باشید با مطالب آموزنده و خواندنی از سایت دکتر مهران دانشمند بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان :
- ۴روش برای جایگزینی دندان از دست رفته
- آشنایی با بهترین ایمپلنت شهرکرد – بهترین متخصص ایمپلنت شهرکرد در دکتر اف
- آشنایی با ۱۰ برند برتر ایمپلنت دندان در دنیا
- بهترین ایمپلنت اصفهان – بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان در دکتر آف
- رعایت بهداشت دهان و دندان برای ایمپلنت دندان
- لق شدن پایه ایمپلنت به چه دلایلی اتفاق می افتد ؟
- بهترین متخصص ایمپلنت شهرکرد
آیا ایمپلنت دندان میتواند باعث بیماری لثه شود؟
ایمپلنت های دندانی به دلایل متعدد گزینه جایگزینی عالی برای از دست دادن دندان هستند. بسیاری از افراد، از جمله دندانپزشکان، به دلیل طول عمر بیشتر و زیبایی بیشتر، ایمپلنت را به سایر گزینههای جایگزینی دندان ترجیح میدهند.
با وجود این، ایمپلنت دندان همیشه بهترین گزینه نیست. حتی اگر به دلیل موادی که برای ایجاد آن ها استفاده می شود، حفره روی ایمپلنتها ایجاد نمیشود، خطر ابتلا به بیماری لثه در اطراف این دندانهای مصنوعی وجود دارد. اگر این اتفاق بیفتد، به احتمال زیاد، ایمپلنت باید برداشته یا جایگزین شود و طول عمر آن به شدت کاهش یابد.
هنگامی که بیماری پریودنتال در اطراف ایمپلنت های دندانی ایجاد می شود، به آن بیماری پری ایمپلنت گفته می شود. یکی از عوارض ایمپلنت های دندانی، بیماری اطراف ایمپلنت، یک مسئله التهابی است که بر بافت لثه اطراف ایمپلنت تأثیر منفی میگذارد. مشابه پیشرفت بیماری پریودنتال در دندانهای طبیعی، این بیماری در اثر تجمع باکتری در پایه ایمپلنت دندان ایجاد می شود که سپس باعث التهاب می شود.
اگر تشخیص داده نشود، التهاب پیشرفت میکند و به بافت لثه سخت و نرم اطراف ایمپلنت آسیب میرساند. این منجر به اختلال در زیبایی، عملکرد و طول عمر ایمپلنت دندان می شود.
علائم بیماری لثه در ایمپلنت دندان
علائم و نشانههای التهاب اطراف ایمپلنت مشابه بیماری لثه است. اگر ایمپلنت دندان دارید، در اینجا برخی از علائم وجود دارد که نشان میدهد ممکن است این بیماری را تجربه کنید :
- لثههای قرمز و دردناک، به خصوص در اطراف ایمپلنت
- تورم لثه در اطراف ایمپلنت
- مشکلات خونریزی هنگام مسواک زدن
- بوی بد دهان و طعم آن در دهان
- فرورفتگی لثه با یا بدون چرک اطراف ایمپلنت
به طور معمول، قسمت فلزی ایمپلنت نباید قابل مشاهده باشند. در معرض دید قرار گرفتن ایمپلنت و شل شدن ایمپلنت نشان دهنده بیماری دندان است و باید بلافاصله از دندانپزشک کمک بگیرید.
علل بیماری پری ایمپلنت
دهان هزاران باکتری را در خود جایداده است. برخی از آنها مفید هستند، در حالی که اکثریت آنها مضر هستند. این باکتریها میتوانند قسمتهای مختلف ایمپلنت، به خصوص پایه را عفونی کنند و در صورت مساعد بودن شرایط، تکثیر خواهند شد. عواملی که به رشد و تکثیر باکتریهای ایجاد کننده بیماری اطراف ایمپلنت کمک میکنند عبارتاند از :
- بهداشت ضعیف دهان، از جمله کنترل ناکافی پلاک
- شرایط پزشکی مانند دیابت کنترل نشده
- بیماری پریودنتال قبلی
- عدم رعایت الزامات تمیز کردن ایمپلنت
تکنیک تثبیت ایمپلنت نامناسب بهعنوانمثال، دندانپزشک ممکن است سیمان باقیمانده را روی سطح ایمپلنت در طول چسباندن روکش باقی گذاشته باشد.
درمان بیماری لثه ایمپلنت
درمان معمولاً به شدت بیماری بستگی دارد. مراحل اولیه موکوزیت اطراف ایمپلنت تنها از طریق ضدعفونی ایمپلنت میتواند با موفقیت معکوس شود. این شامل حذف ذرات غذا زیر خط لثه است و در نتیجه از پیشرفت التهاب لثه جلوگیری میکند. اخیراً، دندانپزشکان از فناوری لیزری استفاده میکنند که نشان داده شده است در ضدعفونیکردن سطوح ایمپلنت موثر است.
اگرچه می توان از ضدعفونی ایمپلنت در درمان پری ایمپلنتیت استفاده کرد، اما میزان موفقیت نسبتاً پایین است. هنگامی که دچار پری ایمپلنتیت میشوید، دندانپزشک شما ممکن است پیوند استخوان یا لثه را در اطراف ایمپلنت های دندانی توصیه کند. پیوند استخوان به بازیابی ساختار استخوان از دست رفته اطراف ایمپلنت کمک میکند و گاهی اوقات ممکن است نیاز به برداشتن ایمپلنت، تاج یا اباتمنت باشد. پیوند لثه در مواردی که رکود قابل توجه لثه وجود دارد نشان داده می شود.