چطور شکستن ایمپلنت دندان اتفاق می افتد ؟

علت شکستن ایمپلنت دندان و درمان

شکستن ایمپلنت دندان | ایمپلنت های دندانی مراقبت های دندانی را متحول کرده اند . و راه حل های طولانی مدتی را برای کسانی که یک یا چند دندان از دست داده اند ارائه می دهند. با این حال، مانند هر روش پزشکی، آنها با خطرات و عوارض خود همراه هستند . از جمله احتمال شکست. این مقاله به بررسی علل شکست ایمپلنت دندان می پردازد . و روش های درمانی موثر را بررسی می کند . تا اطمینان حاصل شود که درمان شما به سمت یک لبخند کامل آگاهانه و امن است.

همراه ما باشید با مطالب آموزنده و خواندنی از سایت دکتر مهران دانشمند بهترین متخصص ایمپلنت اصفهان :

نشانه های شکستن ایمپلنت دندان

درد و ناراحتی: در حالی که برخی از ناراحتی ها بلافاصله پس از جراحی ایمپلنت طبیعی است . درد مداوم یا شدید مدت ها بعد از عمل می تواند نشانه ای از عوارض باشد.
تورم یا التهاب: تورم در اطراف محل ایمپلنت که به مرور زمان فروکش نمی کند یا بدتر می شود . ممکن است نشان دهنده عفونت یا التهاب باشد.
فرورفتگی لثه: عقب‌رفتن لثه‌ها در اطراف ایمپلنت می‌تواند نشانه شکست، نمایان شدن بیشتر ایمپلنت یا اباتمنت فلزی باشد.
دشواری در جویدن یا گاز گرفتن: اگر ایمپلنت به درستی یکپارچه نشود، ممکن است . هنگام گاز گرفتن یا جویدن دچار مشکل یا ناراحتی شوید، مانند احساس لق شدن دندان.
ایمپلنت شل یا جابجا شده: یکی از مستقیم ترین نشانه های شکست این است . که خود ایمپلنت احساس شل شدن یا تغییر موقعیت داشته باشد.
از دست دادن استخوان قابل مشاهده: در برخی موارد، عکس برداری با اشعه ایکس می تواند از دست دادن استخوان در اطراف ایمپلنت را نشان دهد . که نشانگر واضحی از شکست است.

علل شکست ایمپلنت دندان

استئواینتگراسیون ضعیف: این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ایمپلنت نمی‌تواند به طور ایمن با استخوان فک بچسبد که می‌تواند به دلیل تراکم استخوان ناکافی، کیفیت استخوان یا تحت فشار قرار گرفتن ایمپلنت خیلی زود باشد.
عفونت (پری ایمپلنتیت): عفونت می تواند در اطراف ایمپلنت و لثه ایجاد شود که اغلب به دلیل بهداشت نامناسب دندان ایجاد می شود و منجر به التهاب، تحلیل استخوان و در نهایت شکست ایمپلنت می شود.
شکست مکانیکی: شکستگی خود ایمپلنت یا اجزای متصل به آن، مانند پیچ اباتمنت، ممکن است به دلیل ساییدگی و پارگی یا نیروی بیش از حد رخ دهد.
موقعیت نامناسب: اگر ایمپلنت به درستی قرار نگیرد، می تواند منجر به حمایت ناکافی از دندان مصنوعی شود و بر عملکرد و طول عمر آن تأثیر بگذارد.
اضافه بار: اعمال فشار یا نیروی بیش از حد روی ایمپلنت قبل از اینکه به طور کامل با استخوان یکپارچه شود می تواند باعث شکست شود.
شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی، مانند دیابت یا پوکی استخوان، می توانند بر روند بهبودی و توانایی استخوان برای ادغام با ایمپلنت تأثیر بگذارند.
عوامل سبک زندگی: به عنوان مثال، سیگار به طور قابل توجهی روند بهبودی را مختل می کند و به دلیل اثرات منفی آن بر سلامت استخوان و سیستم ایمنی، می تواند خطر شکست ایمپلنت را افزایش دهد.

تشخیص زود هنگام علائم شکست ایمپلنت دندان و درک علل بالقوه آن، گام های اساسی در جهت جستجوی درمان سریع و اطمینان از موفقیت طولانی مدت ایمپلنت های دندانی است.

روند درمان ایمپلنت شکسته

درمان یک ایمپلنت دندانی ناموفق شامل مراحل و استراتژی های متعددی است . که متناسب با علت خاص شکست است. در اینجا خلاصه ای از روش های درمانی رایج آورده شده است :

ارزیابی اولیه و حذف: اولین قدم یک بررسی کامل برای ارزیابی میزان شکست است. این ممکن است شامل اشعه ایکس یا سایر تکنیک های تصویربرداری برای مشاهده ایمپلنت در استخوان باشد. اگر ایمپلنت ناموفق تشخیص داده شود و باعث ناراحتی یا آسیب احتمالی به بافت های اطراف شود . باید برداشته شود. برداشتن معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود.

درمان عفونت :

اگر عفونت وجود داشته باشد (پری ایمپلنتیت)، ناحیه اطراف ایمپلنت شکست خورده باید به طور کامل تمیز شود. ممکن است . برای از بین بردن عفونت طولانی مدت آنتی بیوتیک تجویز شود. در برخی موارد، لیزر ممکن است برای برداشتن بافت بیمار و ضد عفونی ناحیه اطراف محل ایمپلنت استفاده شود.

پیوند استخوان : اگر از دست دادن استخوان در اطراف محل ایمپلنت قابل توجه باشد . ممکن است پیوند استخوان برای ایجاد تراکم و حجم استخوان کافی برای کاشت مجدد ضروری باشد. پیوند استخوان شامل قرار دادن مواد استخوانی جدید (از ناحیه دیگری از بدن بیمار، اهداکننده یا مواد مصنوعی) در محل برای تشویق رشد استخوان است.

دوره شفا : پس از برداشتن و هر گونه پیوند لازم، یک دوره بهبودی لازم است. این به استخوان اجازه می دهد تا ترمیم شود و اگر پیوند گذاشته شود، با استخوان موجود ادغام شود. این دوره می تواند متفاوت باشد اما اغلب چندین ماه طول می کشد.

کاشت ایمپلنت جدید :

هنگامی که ناحیه به اندازه کافی بهبود یافت و حمایت استخوانی کافی وجود داشت، می‌توان ایمپلنت جدیدی قرار داد. موفقیت این دومین تلاش، منوط به اصلاح هر گونه مشکل اساسی است که در شکست اولیه نقش داشته است . مانند بهبود بهداشت دهان و دندان یا انتخاب نوع دیگری از ایمپلنت مناسب تر با شرایط بیمار.

مرمت : پس از اینکه ایمپلنت جدید به طور موفقیت آمیزی با استخوان ادغام شد، مرحله نهایی اتصال دندان مصنوعی (روکش) یا دندان ها (پروتز) به ایمپلنت است و عملکرد و زیبایی ظاهری را بازیابی می کند.

پیگیری و نگهداری : معاینات منظم دندانپزشکی و بهداشت دهان و دندان برای اطمینان از طول عمر ایمپلنت جدید بسیار مهم است. این شامل مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و گاهی اوقات استفاده از برس یا نخ مخصوص برای تمیز کردن اطراف ایمپلنت است.